Vieze ouwe man

Een blog zonder foto. Dat is bij dit artikel niet gepast.

We zijn met Hangloose alweer een tijdje onderweg. Terugkijkend naar hoe het ooit begon zijn er tal van verhalen waar ik met een glimlach aan terug denk. Een van die verhalen wil ik langs deze weg via dit medium delen.

Voordat we ook maar één kleed verkocht hadden kreeg ik via via een lijst met contacten van retailers in de baby-branche cadeau. In aanloop naar onze lancering op de negen maanden beurs besloot ik al deze contacten een mail te sturen om Hangloose Baby onder de aandacht te brengen. Niet lang na het verzenden ontving ik de eerste reacties met interesse.

Zo ook van een quasi hip winkeltje in hartje Amsterdam waar je niet alleen fancy babykleding en de mooiste must have items voor je baby kan kopen. Ook kan je daar terecht voor een heerlijk kopje koffie of een lekkere sandwich met biologisch verantwoorde smeersels. Dit terwijl het kleine grut schreeuwend al dan niet spelend zich vermaakt in de creatieve speelruimte.

Het was druk en vol toen ik de winkel binnenliep. De eigenaresse waar ik een afspraak mee had was er nog niet. Een vriendelijk meisje achter de toonbank bood mij een kopje koffie aan met de oprechte excuses dat haar werkgeefster weer eens te laat was. 

Ik nam plaats in het speelcafé aan het enige lege tafeltje. De rest van de tafels was bezet met hippe moeders die bijna nog meer kabaal maakte dan hun kinderen. Niet alleen werd er geprobeerd een conversatie met elkaar gaande te houden, ook werd nauwlettend de speelruimte in de gaten gehouden en af en toe een corrigerende kreet in het luchtledige geroepen terwijl ook het laatste nieuws op Facebook werd gevolgd. Kan ook Instagram geweest zijn.

Het viel me op dat ik de enige man in de ruimte was. Ik kreeg een heerlijke cappuccino en nam de tijd om de ruimte en de winkel goed te observeren. Waar kon ik onze display het beste neer zetten? Hoe kon ik met Hangloose de meeste aandacht vangen? Verschillende opties dus ik besloot een aantal foto’s te nemen om te delen met de andere papa’s van Hangloose. Een aantal selfies volgde en niet lang daarna liep ik niets vermoedend door de ruimte om van alle plekken mooie foto’s te nemen.

Zonder dat ik er erg in had dat ik steeds meer de aandacht trok bleef ik enthousiast doorgaan met het nemen van foto’s. Totdat ik twee vrouwen naar mij zag wijzen. De rest van de aanwezige lieten hun telefoon voor wat het was en waren overduidelijk met elkaar aan het smoezen. Er is een groot verschil tussen smoezen en met elkaar in gesprek. Het ging duidelijk over mij. Ineens besefte ik me dat ik als enige man gekleed in lange winterjas, het was hartje winter, foto’s aan het nemen was van een speelcafé vol met kindertjes.

Ai pijnlijk en totaal niet gepast maar het kwaad was geschied. Van de over enthousiaste vader van Hangloose Baby had ik met ontpopt tot vieze ouwe man die foto’s nam van nietsvermoedende spelende kindjes.

Ik heb nog wel op de eigenaresse gewacht maar Hangloose heeft daar nooit in de winkel gestaan. Dikwijls denk ik terug aan dat moment en praat het goed als een puur gevalletje van m’n eigen mindfuck. Er bestaat een kans, al is die wel heel klein, dat de dames in kwestie heel andere gedachten over mij hadden. Ik zal het jammer genoeg nooit weten.

 Gegroet papa Daan